|
Do tej pory poznaliśmy narzędzia, które w zasadzie pozwalają na tworzenie odpowiednich brył, jak również na ich wstępne modyfikacje w celu nadania docelowego kształtu. Jednak każdy rzeczywisty model jest odpowiednio wykończony, to znaczy posiada fazy oraz zaokrąglenia, często niezbędne z punktu bezpieczeństwa użytkownika projektowanego elementu. Dodawanie faz oraz zaokrągleń może przebiegać dwojako i z tego względu postanowiłem poświęcić temu tematowi osobną lekcję.
Zanim jednak rozpoczniemy wykonywanie konkretnych ćwiczeń, proponuję kliknąć
prawym klawiszem myszy na dowolnym pasku narzędziowym i z rozwiniętego
menu wybrać pozycję Cieniuj.
Rys. 1
Spowoduje to otwarcie nowego paska menu o nazwie Cieniuj pozwalającego
na odpowiednie przedstawienie tworzonych elementów 3D.
Rys. 2
Będzie to bardzo pomocne przy dodawaniu faz i zaokrągleń, ponieważ często tego rodzaju modyfikacje umykają przy przeglądaniu modeli siatkowych prezentowanych bez żadnego cieniowania.
Pora zatem przejść do ćwiczenia. Na początek proponuję wykonanie faz i zaokrągleń dla bryły obrotowej. Możemy podejść do tego zagadnienia, jak mówiłem, dwojako, ponieważ jeśli wiemy, jak mają wyglądać fazy bądź zaokrąglenia w takiej bryle, możemy pokusić się o dodanie ich już na etapie tworzenia przekroju.
Rys. 3
Oczywiście, jeśli dany przekrój zostanie obrócony względem jednej z osi obrotu,
np. jednej z osi LUW, fazy oraz zaokrąglenia zawarte w obracanym
szkicu zostaną odwzorowane w modelu 3D.
Rys. 4
Jeśli nie wiemy od razu, gdzie chcemy zrobić fazy czy zaokrąglenia, możemy dokonać tych modyfikacji już po wykonaniu bryły obrotowej. Załóżmy, że po obrocie profilu bryła wygląda następująco.
Rys. 5
Możemy spokojnie dodać do modelu np. zaokrąglenia przy pomocy standardowego
narzędzia modyfikacyjnego, to znaczy Zaokrągl.
Rys. 6
Użycie tego narzędzia odbywa się w ten sam sposób co podczas projektowania 2D. Natomiast efekt naszej pracy powinien wyglądać następująco.
Rys. 7
Fazowanie i zaokrąglanie elementów wyciąganych podlega tym samym regułom, więc nie ma zbytniego sensu dublować poprzednich wniosków. Jak widać, są dwie podstawowe drogi tworzenia odpowiednich modyfikacji modelu 3D. Jest jeszcze jedna metoda, również często wykorzystywana podczas dodawania np. zaokrągleń, a mianowicie stosowanie znanych już narzędzi opartych na algebrze Boole'a. Jest to rozwiązanie najbardziej pracochłonne i skomplikowane, lecz często projektant nie ma zbytniego wyboru, ponieważ projekt wymaga takiej czy inne fazy i trzeba się uciec do tego typu metod.
Rys. 8
Powyższy rysunek pokazuje fazowanie zwężające się. AutoCAD, niestety, nie potrafi
wykonać tego typu fazy bez uciekania się do władnej inwencji twórczej,
ale to właśnie z tego powodu praca projektanta jest tak ciekawa.
Na zakończenie dzisiejszej lekcji proponuję przećwiczyć tworzenie modeli 3D oraz wykonywanie na nich odpowiednich modyfikacji. Stawiajmy sobie poprzeczkę bardzo wysoko, ponieważ dobre opanowanie materiału z tej i poprzednich lekcji będzie pomocne w kolejnych odcinkach cyklu. Jak widzisz Drogi Czytelniku, coraz mniej miejsca w lekcjach zajmują przykłady, a coraz więcej jest poświęcane metodom rozwiązywania problemu - jak to mówiono onegdaj - "mądrej głowie dość po słowie" - i tym stwierdzeniem zakończmy dzisiejszą lekcję. Zapraszam gorąco na następne wykłady tego cyklu.
[Poprzednia lekcja]
[Spis treści]
[Następna lekcja]
Krystian Kapias, © Wydawnictwo Helion 2002.
|
